بسياري از آزمايشگاه‌ها و بسياري از سازمان‌هاي صنعتي از آون آزمايشگاهي در حين كار معمولي استفاده مي‌كنند. دانستن اينكه فور/ آون براي چه كساني است، چه كاربردهايي دارد، چند درجه سانتي‌گراد در آن‌ها قرار دارد و موارد ديگر مهم است.

انواع آون براي آزمايشگاه

اول از همه، آون آزمايشگاهي از نظر دما براي استفاده از 25 درجه سانتيگراد تا 3000 درجه سانتيگراد مناسب است. تا دماي 700 درجه سانتيگراد را آون و بالاتر از 500 درجه سانتيگراد را آون مي نامند. در آون هاي آزمايشگاهي اين نوع است: كوره هاي 1000-3000 درجه سانتي گراد، آون هاي ويژه، آون هاي لوله اي، آون هاي خلاء.

– آون لوله اي براي انجام سنتز و خالص سازي تركيبات آلي و گاهي در سنتز آلي استفاده مي شود. فرآيندهاي حرارتي آون لوله شامل تصفيه آلي است. تسريع در پيري؛ نرم شدن؛ پوشش؛ خشك كردن؛ و بيشتر.

آون هاي خلاء – مواد به ويژه فلزات را تا دماي بسيار بالا حرارت داده و فرآيندهايي مانند لحيم كاري، فيلتراسيون و عمليات حرارتي را با قوام بالا و آلودگي كم انجام مي دهند.

استفاده شما از آون آزمايشگاهي چيست؟

مهم است كه هنگام خريد آون ، در مورد گزينه هاي مختلف تحقيق كنيد، درك كنيد كه واقعا به چه چيزي نياز داريد، چه استفاده اي از آون گاز نياز داريد. فقط پس از اينكه به طور كامل نياز داريد، جزئيات را براي مشاوره حرفه اي بگذاريد. پرسنل شركت با دانش زياد در مورد فور هاي آزمايشگاهي خوشحال خواهند شد كه به شما كمك كنند.

آون آزمايشگاهي چگونه كار مي كند؟

يك فور آزمايشگاهي در واقع به شكل عمليات حرارتي عمل مي كند. اين عمليات تركيبي از گرمايش و سرمايش است كه براي فلزات و آلياژهاي حالت جامد به منظور به دست آوردن شرايط يا خواص مورد نياز از مواد در فرآيند اعمال مي شود. گاهي اوقات، تيمارها در يك فور آزمايشگاهي در يك اتمسفر خاص انجام مي شود، يعني استفاده از گازهاي تعيين شده با هدف كنترل جو فرآيند و تأثير بر نتيجه مطلوب از نظر خواص مواد فرآيند.

آون هاي آزمايشگاهي تجهيزات استانداردي هستند كه در اكثر آزمايشگاه هاي باليني، پزشكي قانوني، الكترونيك، پردازش مواد و تحقيقاتي يافت مي شوند. آون هاي آزمايشگاهي دماي يكنواخت و كنترل دقيق دما را براي گرم كردن، پخت، تبخير، استريل كردن و ساير عملكردهاي آزمايشگاهي صنعتي فراهم مي كنند.

دماي فر از محيط تا بالاي 300 درجه سانتيگراد متغير است.

انواع آون هاي آزمايشگاهي

آون هاي ديجيتال استاندارد – ساخته شده براي فرآيند گرمايش و خشك كردن، كنترل دقت دما و ايمني را ارائه مي دهد.

آون هاي سنگين – معمولاً در كاربردهاي صنعتي براي آزمايش خاك/دانه ها و خشك كردن نمونه هاي بيولوژيكي استفاده مي شود.

آونهاي با دماي بالا – آون‌هاي سفارشي با دماي بالاي 500 درجه سانتي‌گراد. عايق اضافي ديوارها و درهاي فر.

آون هاي خلاء – كه به آن آون هاي خشك كن نيز مي گويند براي حذف رطوبت از اشياء بدون پختن آنها استفاده مي شود. گرما از ديواره‌هاي جانبي توليد مي‌شود و به يك پمپ خلاء خارجي نياز دارد تا محيطي با فشار كم ايجاد كند كه اكسيداسيون را در طول خشك شدن به حداقل برساند.

آون هاي همرفت با هواي اجباري – كه به آن آون هاي همرفت مكانيكي نيز مي گويند، با كمك يك فن دمنده، هواي گرم به اطراف محفظه آون فشار داده مي شود. اين يك توزيع يكنواخت هواي گرم ايجاد مي كند و گرم شدن سريع و زمان بازيابي را فراهم مي كند. نكته قابل توجه اين است كه گرمايش همرفت مي تواند به دليل نيروي فن باعث خشك شدن بيش از حد شود. نمودار زير را ببينيد.

آون هاي همرفت گرانشي – هواي گرم به طور طبيعي وقتي منبسط مي‌شود بالا مي‌آيد و نسبت به هواي اطراف آن چگالي كمتري دارد. اين آون ها جايگزين ارزان قيمتي براي آون هاي همرفتي اجباري هستند. نمودار زير را ببينيد.

تفاوت بين آون هاي هواي اجباري و آون هاي جريان گرانشي

آون هاي آزمايشگاهي براي چه مواردي استفاده مي شود؟

خشك كردن يا آبگيري – حذف رطوبت از نمونه ها. به طور معمول در آزمايشگاه هاي محيطي، بيولوژيكي و باليني انجام مي شود.

استريل كردن – حذف يا نابود كردن باكتري ها يا ميكروارگانيسم ها از چيزي. معمولاً براي استريل كردن تجهيزات آزمايشگاهي استفاده مي شود.

آنيلينگ – براي حذف تنش هاي داخلي و سخت شدن فلز يا شيشه استفاده مي شود. فلز يا شيشه حرارت داده مي شود و اجازه مي دهيم به آرامي خنك شود.

تبخير – براي تبخير حلال هاي اضافي مانند آب از محلول براي توليد محلول غليظ يا اندازه گيري نقطه ذوب آنها استفاده مي شود.

هنگام انتخاب فور يا آون، كاربردها، ابعاد، ظرفيت و بودجه آزمايشگاه را در نظر بگيريد. نور صنعت تجهيز فردوس يك تامين كننده آون هاي آزمايشگاهي است. راه حل هاي آزمايشگاهي با كيفيت بالا با قيمت هاي رقابتي.

آون هاي آزمايشگاهي لوازمي چند منظوره هستند كه در صنايع علمي و توليدي مورد استفاده قرار مي گيرند. عملكرد آنها در فرآيند پخت، پخت يا خشك كردن مواد مختلف كه بعداً در آزمايشگاه‌هاي علمي، صنعت داروسازي و در فرآيندهاي توليد استفاده مي‌شوند، ضروري است.

موارد استفاده از آون هاي آزمايشگاهي

آون هاي آزمايشگاهي مواد را از طريق روش همرفت گرم مي كنند. اين ماده به جاي محفظه اصلي در يك محفظه جداگانه قرار مي گيرد. از تغيير مواد جلوگيري مي كند اما حرارت آنقدر قوي است كه آن را خشك يا درمان كند.

انتقال حرارت در فرآيند جابجايي گرانشي با تفاوت هواي گرمتر و سردتر حاصل مي شود. توزيع گرما بسيار ضعيف است، بنابراين اكثر فورهاي آزمايشگاهي بر اساس يك اصل همرفت مكانيكي كار مي‌كنند، جايي كه عايق اتلاف انرژي كمتري توليد مي‌كند و از خروج گرماي تابشي جلوگيري مي‌كند.

آون ها داراي جداره هاي دوتايي با لايه اي عايق (معمولاً هوا) بين آنها هستند تا در مصرف انرژي صرفه جويي شود. ديوار داخلي از موادي با رسانايي حرارتي كم ساخته شده است. لايه بيروني از فلز ساخته شده است. آنها مجهز به يك فن گردش هواي گرم هستند كه امكان توزيع يكنواخت گرما را فراهم مي كند.

آنيل كردن

برخي از مواد مانند شيشه يا فولاد نياز به چند مرحله براي افزايش انعطاف پذيري خود دارند. از آنجايي كه آون هاي آزمايشگاهي مي توانند ماده را بدون آسيب رساندن به آن گرم و خنك كنند، در صنايع متالورژي يا تجهيزات پزشكي استفاده مي شود. موادي كه فرآيند بازپخت را طي كردند به راحتي برش داده مي شوند و به محصولات مشخص شده مدل مي شوند.

پخت

آزمايشگاه هاي علم مواد صنعت داروسازي از فور هاي آزمايشگاهي استفاده زيادي دارند. فرآيند پخت، ماده را بدون رطوبت زدايي گرم مي كند. به عبارت ديگر باعث صرفه جويي در رطوبت ماده مي شود.

خشك كردن

خشك كردن براي آزمايشگاه هاي باليني و بيولوژيكي لازم است تا مواد را با رطوبت زدايي حفظ كنند. آون هاي خلاء و آون هاي هواي اجباري رطوبت را با دقت حذف مي‌كنند تا نمونه در دماي پايين‌تر خشك شود، در حالي كه آون هاي همرفتي گرانشي رطوبت را از طريق جريان هواي سبك‌تر از نمونه‌ها خارج مي‌كنند، زيرا اين ذرات ظريف احتمال بيشتري دارد كه خرد شوند.

پخت

پخت يكي ديگر از كاربردهاي راحت آون هاي آزمايشگاهي است. صنايع نيمه هادي و زمينه هاي علمي كه از پليمر در تحقيقات خود استفاده مي كنند از فرآيند پخت سود زيادي مي برند. وسيله اي براي ساخت چسب، اپوكسي و انواع تركيبات پليمري است. همچنين در سيستم هاي فضايي به دليل استحكام پيوند بهتر بين مواد استفاده مي شود.

استريل كردن

در نهايت، كوره هاي آزمايشگاهي در زمينه پزشكي براي استريل كردن استفاده مي شود. حرارت موجود در آون، تجهيزات آزمايشگاهي مورد استفاده براي عمليات و همچنين ظروف شيشه اي را كه براي اهداف تحقيقاتي بايد تميز باشند، استريل مي كند. درجه حرارت براي استريل كردن حدود 320 درجه فارنهايت است. اين روش حداقل 45 دقيقه طول مي كشد و پس از آن مواد به تدريج خنك مي شوند تا ترك نخورند.

آون هاي آزمايشگاهي در صنعت

قبل از خريد فور آزمايشگاهي، بايد با يك سازنده اجاق صنعتي مشورت كنيد تا ببينيد به چه نوع فر نياز داريد. هنگامي كه به دنبال يك فور آزمايشگاهي عالي هستيد، به آنچه صنعت شما نياز دارد توجه كنيد.

انواع مختلف آون هاي آزمايشگاهي داراي ويژگي هاي متعددي هستند كه به طور مداوم در طول سال ها توسعه يافته اند. بنابراين تجهيزات قابل اعتماد و قدرتمند هر سال بهبود مي يابند و با نيازها و نيازهاي آزمايشگاه ها سازگار مي شوند.

مشتري مي تواند از بين طيف وسيعي از مدل ها انتخاب كند كه آيا فر براي سرمايه گذاري سريع در نظر گرفته شده است يا مجهز به برنامه هاي متعدد با چندين فاز است.

آون هاي جابجايي مكانيكي، فور هاي خلاء، آون هاي ثقلي و آون هاي با دماي بالا مي توانند در صنعت داروسازي و آزمايشگاه ها كمك كننده باشند. از طرف ديگر، آون هاي چند منظوره و با هواي اجباري در خشك كردن ظروف شيشه اي استفاده مي شوند، در حالي كه آون هاي خلاء مي توانند مواد ظريف را خشك كرده و حلال هاي قابل اشتعال را حذف كنند. آون هاي روميزي و آزمايشگاهي راه‌حل ايده‌آلي براي فضاهاي كوچك‌تر و زماني كه نياز به استريل كردن، خشك كردن يا خشك كردن بارهاي دسته‌اي كوچك داريد، هستند.

براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد آون هاي آزمايشگاهي و اينكه چگونه مي توانند نيازهاي روش هاي آزمايشگاهي شما را برآورده كنند، با شركت نور صنعت تجهيز فردوس تماس بگيريد.

كدام نوع چمبر براي آزمايشگاه شما مناسب است؟

از چمبر‌ها تا جعبه‌هاي دستكش، انكوباتورها تا چمبرهاي محيطي، كاربران آزمايشگاه چگونه تصميم مي‌گيرند كه به چه تجهيزاتي نياز دارند؟ در حالي كه برخي از همپوشاني در قابليت ها وجود دارد، هر يك از اين چمبر ها كاربردهاي متفاوتي را ارائه مي دهند. در اينجا يك مرور كلي وجود دارد تا اطمينان حاصل شود كه كاربران عملكردي را كه بايد داشته باشند – بدون خريد بيشتر از آنچه نياز دارند، دريافت مي كنند:

چمبرها اساسي ترين از چهار گزينه هستند. آنها در درجه اول براي ذخيره و خشك كردن نمونه هاي حساس به رطوبت و رطوبت كم استفاده مي شوند. ماده خشك كن قرار داده شده در داخل قوطي بخار آب را از واكنش دهنده هايي كه رطوبت گير هستند جذب مي كند.

 چهار نوع چمبر وجود دارد:

• استاندارد، كه نياز به نظارت و عملكرد دستي دارد. اگر ماده خشك كن اشباع شود، از طريق حرارت دادن يا جايگزيني نياز به بازسازي دارد.
• داراي فن‌ها و بخاري‌هاي برقي خودكار است كه ماده خشك‌كننده را بازسازي مي‌كند، بنابراين نظارت دستي لازم نيست.
• تصفيه گاز ورودي ثابتي از گاز بي اثر را براي رسيدن سريعتر به رطوبت نسبي فراهم مي كند.
• وكيوم از يك پمپ خلاء براي حذف هوا و رطوبت استفاده مي كند. براي موادي كه ممكن است توسط هوا آسيب ببينند و نياز به نگهداري كاملاً خشك دارند، چمبر خلاء ايمن ترين از چهار نوع است.

از آنجايي كه چمبر ها مي توانند مقرون به صرفه ترين باشند، ارزش نگهداري و خشك كردن را دارند، اما نمي توانند كنترل محيطي فراتر از اين را فراهم كنند. آنها همچنين پاسخ هاي سريعي ارائه نمي دهند.

جعبه هاي دستكش امكان دستكاري مواد را در يك محيط مهر و موم شده و شفاف مي دهند. معمولا جعبه هاي دستكش كه براي سنتز شيميايي، كاربردهاي دارويي، جوشكاري ليزري و مواد شيميايي ويژه استفاده مي شوند، بسيار متنوع هستند. آنها با طراحي منحصر به فرد خود از تماس بين كاربران و مواد بالقوه خطرناك جلوگيري مي كنند. محفظه ايزولاتور جعبه حاوي شكاف هايي با دستكش است كه به طور كامل مهر و موم شده اند. شكاف هاي دستكش به كاربران اجازه مي دهد تا وسايل داخل محفظه را جابجا كنند.

موادي كه در محيط ايزوله جعبه دستكش به خوبي كار مي كنند ايزوتوپ هاي راديواكتيو، ويروس ها، DNA و مواد شيميايي سمي هستند. جعبه هاي دستكش علاوه بر ارائه محفظه، مي توانند پارامترهاي محيطي مانند دما، رطوبت، اكسيژن و غيره را كنترل كنند.

دو نوع جعبه دستكش عبارتند از:

• جعبه هاي دستكش براي استفاده با مواد خطرناك شامل HEPA و دريچه هاي ايمني فيلتر بخار آلي براي محافظت از كاربران در برابر ذرات و بخارات مضر است.
• جعبه هاي دستكشي كه فضاي بي اثري با خلوص بالا ايجاد مي كنند.

دستكش‌ها در لاستيك، نئوپرن يا نيتريل موجود هستند يا ممكن است براي جابجايي با مواد خطرناك درمان شوند.

انكوباتورها احتمالاً رايج ترين چمبر آزمايشگاهي هستند. انكوباتورها يك محيط كنترل شده و بدون آلودگي براي كشت سلولي و بافتي و كشت باكتريايي در حال رشد فراهم مي كنند. انكوباتور دما، رطوبت، اكسيژن و دي اكسيد كربن را براي محافظت از نمونه ها حفظ مي كند. ميكروبيولوژيست ها و زيست شناسان مولكولي براي كارهاي تجربي خود به انكوباتورها تكيه مي كنند.

پنج نوع اوليه انكوباتور موجود است:

• انكوباتورهاي همه منظوره شامل جابجايي مكانيكي (يا اجباري) هستند كه داراي يك فن براي پراكندگي هوا و يكنواختي قوي هستند. و همرفت گرانشي (يا طبيعي) براي محيطي با تلاطم جريان هوا كم.
• انكوباتورهاي دي اكسيد كربن يك شبيه سازي بهينه از محيط رشد سلولي طبيعي ايجاد مي كنند.
• انكوباتورهاي يخچالي براي تعيين نياز اكسيژن بيولوژيكي (BOD) و نياز اكسيژن شيميايي (COD)، كشت سلولي و باكتريايي، و ساير كاربردهايي كه نياز به محيط كنترل شده زير و بالاتر از دماي محيط دارند، ايده آل هستند.
• دستگاه هاي انكوباتور تكان دهنده باعث تحريك و رفع نياز به تجهيزات اضافي مي شوند و در عين حال باعث صرفه جويي در فضا مي شوند. از اينها براي كشت مايع و لكه هاي شستشو استفاده كنيد.
• انكوباتورهاي BOD يا جوجه كشي با دماي پايين، كنترل دقيق دما را براي كاربردهاي اكسيژن بيوشيميايي توليد مي كنند.

هنگام كار با مواد خطرناك از انكوباتور استفاده نكنيد.

چمبر هاي محيطي اثرات شرايط محيطي را بر روي مواد و محصولات صنعتي، قطعات الكترونيكي و اقلام بيولوژيكي آزمايش مي كنند. شرايط ممكن است شامل رطوبت، درجه حرارت شديد، تشعشع، ارتعاشات، اسپري نمك، آب و هوا، نور ماوراء بنفش خورشيد و موارد ديگر باشد.

اين چمبر ها به ارزيابي كيفيت محصول، ارزيابي قابليت اطمينان محصول و مشخص كردن نقاط ضعف توليد كمك مي كنند. به عنوان مثال، يك سازنده سوپاپ ممكن است دريچه‌ها را داخل محفظه‌اي با رطوبت بالا قرار دهد تا مشخص كند كه چقدر سريع زنگ مي‌زنند يا خورده مي‌شوند. تنظيم پارامترهاي داخل محفظه مي تواند پيشرفت تخريب را آشكار كند. از طريق اين آزمايش، توليد كنندگان مي توانند طول عمر معمول محصولات خود را بياموزند.

برخي از چمبر هاي محيطي بهترين انتخاب براي آزمايش هاي شيميايي، آزمايش هاي رشد حيوانات و گياهان، آزمايش هاي رشد ميكروبي و غيره هستند.

در حالي كه الزاماً گران‌ترين از چهار گزينه نيست، چمبر‌هاي محيطي مي‌توانند پيچيده باشند و از مدل‌هاي ميز تا اندازه چمبر متغير باشند.

كدام يك براي آزمايشگاه شما بهترين است؟

براي تعيين اينكه كدام چمبر بهترين است، به موارد زير فكر كنيد:

• چه محيط خاصي مورد نياز خواهد بود؟
• چه سطحي از قابليت اطمينان يا دقت لازم است؟
• آيا ايمني موضوعي است كه بايد در نظر گرفته شود؟

پاسخ به اين سؤالات احتمالاً بهترين انتخاب را نشان مي دهد. براي سوالات باقي مانده، با كارشناسان پشتيباني فني ما تماس بگيريد. همچنين مجموعه اي از چمبرها، جعبه هاي دستكش، انكوباتورها و چمبرهاي محيطي را مشاهده كنيد.

آون ها در آزمايشگاه براي چه مواردي استفاده مي شوند؟

آون هاي آزمايشگاهي كه در طيف وسيعي از كاربردها استفاده مي شوند، مجموعه اي از علوم را پوشش مي دهند كه براي اهداف مختلف صنعتي، تحقيق و توسعه ضروري است. در اينجا، ما شما را از طريق كاربردهاي مختلف اين قطعات ضروري راهنمايي مي كنيم.

آون آزمايشگاهي: بررسي اجمالي

رايج‌ترين آون هاي آزمايشگاهي از دماي محيط تا حدود 300 درجه سانتي‌گراد متغير هستند كه در زمينه‌هاي شيمي، زيست‌شناسي، داروسازي و پزشكي قانوني استفاده مي‌شوند. آون هايي كه در دماي بالاي 300 درجه سانتيگراد كار مي كنند به طور سنتي براي كاربردهاي تخصصي تر در فيزيك، الكترونيك و پردازش مواد استفاده مي شوند.

ناوبري سريع

• انواع آون هاي آزمايشگاهي
• موارد استفاده از آون هاي آزمايشگاهي
• و استفاده هاي ديگر

انواع آون هاي آزمايشگاهي

• فور يا آون هاي سنگين

اين فور‌هاي مقاوم كه در كاربردهاي صنعتي استفاده مي‌شوند، با اتصالات و اثاثيه سنگين تقويت مي‌شوند تا در برابر استفاده از خشك‌كردن و پخت مقاومت كنند.

• فورهاي ديجيتال استاندارد

فورهاي ديجيتال استاندارد كه براي اهداف عمومي مانند گرمايش و خشك كردن ساخته شده اند، براي ارائه دقت، كنترل و ايمني ساخته شده اند.

• فور هاي هات باكس

براي محيط هايي ساخته شده است كه دقت مطلق به ويژه ضروري نيست، اما به درستي نمونه هاي در حال آزمايش را پخته مي كند.

• آون هاي ذوب موم

براي ذوب و نگهداري موم به منظور بافت شناسي (مطالعه آناتومي ميكروسكوپي سلول ها و بافت هاي گياهان و حيوانات) استفاده مي شود.

• آون هاي با دماي بالا

آون‌هاي با دماي بالا كه به‌طور سفارشي براي برآورده كردن مشخصات مورد نياز آزمايشگاه‌هاي مربوطه ساخته شده‌اند، با عايق اضافي براي درب‌ها و ديواره‌هاي كابينت ساخته مي‌شوند، زيرا از دماي بالاي 500 درجه سانتي‌گراد استفاده مي‌كنند. به طور گسترده در صنعت هوافضا استفاده مي شود.

موارد استفاده از آون هاي آزمايشگاهي

• آنيلينگ

فرآيند بازپخت شامل حرارت دادن و سپس خنك كردن مواد مانند شيشه يا فولاد به منظور كاهش سختي و افزايش شكل پذيري است. فور هاي با دماي بالا در اين فرآيند، اغلب در كاربردهاي متالورژي، توليد تجهيزات پزشكي و صنايع علم مواد استفاده مي شود. اين مواد آنيل شده را مي توان با سهولت بيشتري برش داد و شكل داد تا در توليد چيزهايي مانند سرنگ و كاتتر استفاده شود.

• درمان داي باند

آون هاي آزمايشگاهي از طريق تركيبي از خشك كردن و پختن، مواد را به منظور سفت شدن تركيب شيميايي آنها خشك مي كنند. اين وسيله اي براي ايجاد اپوكسي، چسب، پلاستيك و لاستيك مورد استفاده در تحقيقات پليمري، فناوري نانو و صنايع نيمه هادي است. افزايش استحكام باند همچنين براي چسباندن قطعات به طور مستقيم بر روي مدار بسيار مفيد است، كه بسياري از آنها در سيستم‌هاي نظامي، فضايي و پزشكي استفاده مي‌شوند.

• خشك كردن

يك ضرورت براي بسياري از آزمايشگاه هاي زيست محيطي، بيولوژيكي و باليني. در خشك كردن نمونه ها از همرفت گرانشي، هواي اجباري و آون هاي خلاء براي حذف رطوبت از آنها استفاده مي شود.

فور هاي هواي اجباري و خلاء براي نمونه هايي مناسب هستند كه به راحتي شكسته مي شوند، زيرا رطوبت را از بين مي برند و نقطه جوش آب را پايين مي آورند و اجازه مي دهند نمونه در دماي پايين تري خشك شود.

در همين حال، فور‌هاي جابجايي گرانشي اغلب براي خشك كردن ذرات ريز استفاده مي‌شوند، زيرا ممكن است با جريان هواي زياد پراكنده شوند و براي محافظت از اين نمونه‌هاي ظريف به جريان هواي طبيعي‌تري نياز دارند.

• پخت پلي آميد

پلي‌آميد كه به شكل مايع به اجاق اضافه مي‌شود، سپس به صورت حرارتي پخته مي‌شود تا يك لايه نازك يا لايه‌اي براي مصارف مختلف، از جمله پوشش بافر استرس براي لايه‌هاي توزيع مجدد، چسبندگي، اتصال براده‌ها و موارد ديگر ايجاد شود.

• استريل كردن

در ابتدايي ترين حالت، فورهاي آزمايشگاهي نيز مي توانند براي استريل كردن تجهيزات آزمايشگاهي و ظروف شيشه اي استفاده شوند. در آون با هواي گرم، دماي ايده آل بايد حداقل 160 درجه سانتيگراد باشد و محتويات در اين گرما به مدت 45 تا 60 دقيقه كنترل شود.

يك دوره خنك شدن آهسته مورد نياز است، زيرا خارج كردن سريع اقلام از فور مي تواند باعث ترك خوردن آنها شود، در حالي كه خنك شدن تدريجي از ورود هواي بالقوه مضر حاوي ارگانيسم هاي آلوده به داخل آون جلوگيري مي كند.

علاوه بر اين، تمام اقلامي كه نياز به استريل شدن دارند نيز بايد خشك شوند – استفاده از دماي 60 درجه سانتيگراد در هنگام استفاده معمول از ظروف شيشه اي قابل قبول است.

• استفاده هاي ديگر

علاوه بر اين، آون هاي آزمايشگاهي براي انجام آزمايش مواد، تجزيه و تحليل ويژگي هايي مانند تعيين استحكام كششي، تغيير شكل و انعطاف پذيري محصولات توليدي، استحكام لحيم كاري در تخته هاي مدار و موارد ديگر مورد استفاده قرار مي گيرند.

آون‌هاي آزمايشگاهي در آزمايشگاه‌هاي بيولوژيكي، پزشكي قانوني و محيط‌زيست نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرند كه كاربرد آن‌ها تخصصي‌تر است. در آزمايشگاه‌هاي پزشكي قانوني، از آون هاي خلاء با پيكربندي ويژه براي ايجاد اثر انگشت استفاده مي‌شود، در حالي كه آزمايشگاه‌هاي بيولوژيكي از آون هاي جابجايي گرانشي براي حذف آلاينده‌هاي ميكروبيولوژيكي در تجهيزات آزمايشگاهي، همراه با آون‌هاي خلاء براي چسباندن بسترها به سطح فيلترها استفاده مي‌كنند. در جاهاي ديگر، آزمايشگاه‌هاي محيطي نمونه‌ها را قبل و بعد از خشك شدن وزن مي‌كنند تا ميزان رطوبت آن‌ها مشخص شود.

تفاوت هاي فور يا آون آزمايشگاهي چيست؟

اگر در حال خشك كردن، نرم كردن، يا استريل كردن هستيد، انتخابي از آون ها و فناوري هاي گرمايشي براي انجام كار داريد. در اينجا مروري بر انواع مختلف داريم:

آون آزمايشگاهي جابجايي جاذبه:

• جايگزين كم هزينه (براي فور هاي همرفت مكانيكي) زماني كه يكنواختي دما در درجه اول اهميت قرار ندارد
• زماني استفاده شود كه پودر يا ماده اي كه بايد گرم يا خشك شود در اثر جريان هواي توليد شده توسط فن مختل شود.

آون آزمايشگاهي همرفت مكانيكي:

• داراي يك فن موتوري براي فشار دادن هوا به داخل عناصر گرمايشي و داخل محفظه است
• فن توزيع يكنواخت تر هوا را امكان پذير مي كند
• براي يكنواختي دمايي خوب يا زمان گرم شدن/خشك شدن سريعتر طراحي شده است

آون ايمني:

• اين آون‌هاي جابجايي مكانيكي حاوي يك صفحه دمنده هستند كه در صورت وقوع انفجار در داخل آون از شما در برابر آسيب محافظت مي‌كند.
• ضد انفجار نيست – از احتراق مواد فرار جلوگيري نمي كند
• در صورت وقوع انفجار، پنل دمنده نيروي انفجار را از شما دور مي كند

آون وكيوم:

• در مواقعي كه به كمبود جو يا جو بي اثر نياز داريد استفاده كنيد
• گرمايش در خلاء رخ مي دهد كه در آن جابجايي هوا وجود ندارد. نمونه قفسه را در دستگاه قرار دهيد تا گرما از ديواره هاي جانبي از طريق قفسه فلزي به نمونه منتقل شود.
• نياز به پمپ خلاء جداگانه دارد

چند نوع انكوباتور در دنيا وجود دارد و چه تفاوت هايي دارند؟

انكوباتور، محفظه اي عايق كه در آن دما، رطوبت و ساير شرايط محيطي را مي توان در سطوح بهينه براي رشد، جوجه كشي يا توليد مثل تنظيم كرد. سه نوع اصلي انكوباتور وجود دارد: جوجه كشي طيور، انكوباتور نوزاد و انكوباتور باكتريولوژيك.

از دستگاه هاي جوجه كشي طيور براي گرم نگه داشتن تخم هاي بارور شده جوجه ها تا زماني كه آماده جوجه كشي شوند استفاده مي شود. اينها قديمي ترين نوع انكوباتورها هستند. اتاق هايي كه با آتش گرم مي شدند توسط مصريان باستان و چيني ها براي جوجه كشي از تخم مرغ استفاده مي شد و انكوباتورهاي بعدي از لامپ هاي نفت سفيد براي گرم كردن هوا يا آب در مجاورت تخم ها استفاده مي كردند. انكوباتورهاي مدرن اتاق هايي هستند كه با برق گرم مي شوند. پنكه هاي برقي بزرگ هوا را براي حفظ دماي يكنواخت به گردش در مي آورند و تخم ها حداقل هشت بار در روز به طور خودكار چرخانده مي شوند. انكوباتورهاي تجاري بزرگتر ممكن است تا 75000 تخم را در يك زمان نگهداري كنند.

انكوباتورهاي نوزاد براي فراهم كردن محيطي گرم براي نوزاداني كه نارس به دنيا مي آيند يا ساير نوزاداني كه قادر به حفظ دماي طبيعي بدن نيستند استفاده مي شود. دستگاه انكوباتور نوزاد يك جعبه نسبتا كوچك با ديواره هاي شيشه اي است كه ممكن است سوراخ هايي با دستكش هاي لاستيكي بلند داشته باشد كه از طريق آن پرستاران مي توانند نوزاد را اداره كرده و از آنها مراقبت كنند. اكثر دستگاه‌هاي انكوباتور نوزاد مجهز به دستگاه‌هاي خاصي هستند كه مي‌توانند غلظت اكسيژن را در داخل انكوباتور كنترل كنند. اين امر ضروري است، زيرا برخي از نوزادان به دليل بيماري هاي خاصي كه ممكن است داشته باشند، به مقادير بيشتر يا كمتر اكسيژن نياز دارند. دستگاه انكوباتور نوزاد همچنين رطوبت داخل محفظه را تنظيم مي كند.

انكوباتورهاي باكتريولوژيكي محيطي كنترل شده را براي ترويج رشد باكتري ها يا ساير ميكروارگانيسم ها در محيط هاي كشت مختلف فراهم مي كنند. آنها محفظه هاي عايق بندي شده اي هستند كه براي حفظ دماي ثابت به صورت ترموستاتيك تنظيم مي شوند. هواي گرم روي قفسه‌ها يا قفسه‌هاي حاوي ظروف پتري، فلاسك‌ها يا ساير محيط‌هاي كشت به گردش در مي‌آيد. در پزشكي، از چنين انكوباتورها براي شناسايي ميكروارگانيسم هاي بيماري زا كه از بيماران گرفته مي شود استفاده مي شود. نمونه‌اي از خون، خلط، مخاط يا ساير ترشحات بيمار در محيط كشت داخل انكوباتور قرار داده مي‌شود و پس از تكثير ميكروارگانيسم‌هاي موجود در نمونه، با اطمينان بيشتري مي‌توان آنها را شناسايي كرد. انكوباتورهاي باكتريولوژيك همچنين در ميكروبيولوژي و بيوشيمي، در صنايع لبني و ساير صنايع غذايي و در تصفيه خانه هاي آب و فاضلاب استفاده مي شوند.

دستگاه انكوباتورCO 2 چيست؟

انكوباتور CO₂ تجهيزات آزمايشگاهي است كه براي رشد سلول ها و بافت هاي زنده استفاده مي شود. محيطي با PH افزايش يافته را فراهم مي كند كه شرايط داخل بدن انسان را تقليد مي كند. انكوباتورهاي CO₂ همچنين دما و رطوبت نسبي بافت كشت شده را كنترل مي كنند. فرآيند رشد بافت زنده در انكوباتورهاي CO₂ به عنوان در شرايط آزمايشگاهي شناخته مي شود.

ساختار انكوباتورهاي CO₂ آن را از اتمسفر موجود در محيط اطراف محافظت مي كند.فضاي داخلي دستگاه جوجه كشي استريل بوده و براي جلوگيري از هرگونه آلودگي طراحي شده است.هوايي كه به داخل انكوباتور جريان مي يابد فيلتر شده و به طور مساوي توزيع مي شود.

انكوباتورهاي CO₂ تجهيزات آزمايشگاهي ضروري در زمينه هاي تحقيقاتي باليني، دارويي و علوم زيستي هستند.

دو نوع اصلي انكوباتور وجود دارد. اينها انكوباتورهاي حرارتي مستقيم و ژاكت آب هستند. اين دو نوع انكوباتور براي مقاصد مختلف اقتباس شده اند.

انكوباتور حرارتي مستقيم

انكوباتورهاي حرارتي مستقيم داراي كويل هاي گرمايشي در محفظه هاي داخلي انكوباتورها هستند. از آنجايي كه كويل هاي گرمايشي با انكوباتورها تماس مستقيم دارند، تنظيم دما زمان كمتري مي برد. عقيم سازي از طريق چرخه گرماي خشك يا گرما مرطوب انجام مي شود و سريع است. انكوباتورهاي حرارتي مستقيم سبك تر هستند و به راحتي قابل نصب هستند.

معايب انكوباتورهاي حرارتي مستقيم عبارتند از:گرماي نابرابر در محفظه ها، تبخير بيش از حد مايعات بافت، و گاهي اوقات فن حرارتي يا كويل ها مي توانند باكتري/قارچ را توليد كنند.

دستگاه انكوباتور واتر ژاكت

اين نوع انكوباتور دما را از طريق ژاكت هاي پر از آب كه به طور يكنواخت محفظه ها را احاطه كرده اند تنظيم مي كند. با افزايش دماي آب، دماي اتاقك هاي داخلي افزايش مي يابد. بافرهاي حرارتي براي حفظ گرما در هنگام قطع برق در ژاكت ها قرار مي گيرند.

تنظيم دما در انكوباتورهاي ژاكت آب كندتر است و داراي يك حد درجه حرارت بالاتر است كه عقيم سازي را غيرممكن مي كند. همچنين در صورت پر شدن حمل آن سنگين است.

انتخاب انكوباتور مناسب براي آزمايشگاه شما شامل ارزيابي نيازها، انواع سلول ها و استفاده در آينده است. در اينجا نكاتي وجود دارد كه براي انتخاب انكوباتور مناسب نياز داريد.

1. محل قرارگيري دستگاه انكوباتور: دماي طبيعي محل انكوباتور بر عملكرد دستگاه انكوباتور تأثير مي گذارد. براي مناطق سردسير، انكوباتورهاي حرارتي مستقيم بهترين انتخاب هستند. انكوباتورهاي آزمايشگاهي واتر جكت براي نقاط داغ يا مكان هايي با دماهاي نوساني عالي هستند. انكوباتورهاي واتر ژاكت براي مناطق داراي ارتعاش (مثلاً نزديك به سانتريفيوژ) نيز مناسب هستند، زيرا ارتعاشات انكوباتور را كاهش مي دهند. مكان پيشنهادي انكوباتور شما تعيين كننده نوع دستگاه جوجه كشي براي انتخاب است.
2. كنترل رطوبت دستگاه جوجه كشي: رطوبت يك شرط كليدي است كه بايد در انكوباتور حفظ شود. رطوبت ايده آل براي جلوگيري از تبخير محتواي آب در بافت ها ضروري است. رطوبت نسبي مورد نياز بافت هاي زنده بيش از 90 درصد است. انكوباتور ژاكت آب رطوبت را حفظ مي كند، در حالي كه انكوباتورهاي حرارتي مستقيم ممكن است باعث تبخير بيش از حد مايع در بافت هاي زنده شوند. مدل هاي جوجه كشي نيز كنترل رطوبت متفاوتي دارند. مراقب انكوباتورهايي باشيد كه داراي كنترل رطوبت عالي با زمان پاسخ كوتاه هستند.
3. كنترل CO_{2 : CO2} بيش از حد در انكوباتورها مي تواند باعث هيپوكسي در بافت ها شود. انكوباتورها از سنسور حرارتي سنتي يا حسگر مادون قرمز براي كنترل سطوح CO₂ استفاده مي كنند. نياز CO₂ شما براي بافت هاي كشت شده بايد بر تصميم شما در انكوباتور تأثير بگذارد.
4. كنترل آلودگي: توليدكنندگان راه هايي را براي محدود كردن آلودگي انكوباتورها معرفي كرده اند. هواي داخلي به طور مداوم با استفاده از فيلتر HEPA فيلتر و استريل مي شود. فشار مثبت نيز به انكوباتورها تعبيه مي شود تا جريان هواي داخل از محيط اطراف انكوباتور كاهش يابد. انكوباتورهايي با كنترل آلودگي موثر انتخاب كنيد.

بررسي دقيق تمام پارامترهاي انتخابي شما براي اطمينان از انتخاب انكوباتور مناسب ضروري است.

هنگام خريد كمدهاي نگهداري مواد شيميايي به چه نكاتي توجه كنيم

براي بسياري از شركت ها، مواد شيميايي نقش مهمي در عمليات تجاري روزمره دارند. چه اين مواد انحصاري مورد استفاده در فرآيند توليد باشند و چه حلال هايي كه براي تميز كردن يا چربي زدايي استفاده مي شوند، مواد خطرناك در محل كار فراوان هستند.

مهمترين اقدام براي كاهش خطر قرار گرفتن در معرض مواد شيميايي براي كاركنان يا محيط زيست، نگهداري و جابجايي مناسب است.

براي بسياري از مواد شيميايي خطرناك، توصيه مي‌شود كه آنها را دور از دسترس مردم در كمدهاي  مناسب نگهداري مواد شيميايي نگهداري كنيد و در صورت نياز از پرسنل آموزش ديده مخصوص نگهداري كنيد.

مواد شيميايي خود را شناسايي كنيد

قبل از عجله بيرون رفتن و خريد، يك نقطه شروع اين است كه انواع و تنوع مواد شيميايي مورد استفاده در مركز خود را تعيين كنيد. هر ماده شيميايي مورد استفاده در عمليات شما بايد برگه اطلاعات ايمني مواد (MSDS) داشته باشد.

MSDS اطلاعاتي در مورد الزامات ذخيره سازي مناسب براي هر ماده شيميايي مورد استفاده در عمليات شما خواهد داشت. از جمله موارد ديگر، آنها بايد به سؤالات زير پاسخ دهند:

• آيا ماده شيميايي قابل اشتعال است؟
• آيا ماده شيميايي خورنده است؟
• آيا اين ماده شيميايي به غير از دماي محيط نياز به نگهداري دارد؟
• آيا اين ماده شيميايي يك اكسيد كننده يا كاهنده است؟
• آيا نور شيميايي حساس است؟
• آيا اين ماده شيميايي به روش هاي خاصي نياز دارد؟

ملاحظات ذخيره سازي معمولي

پس از درك ويژگي هاي مواد شيميايي كه ذخيره مي كنيد، بايد عوامل مختلفي را در نظر بگيريد. ملاحظات معمولي عبارتند از:

• كنترل دما
• كنترل جرقه
• تهويه مناسب
• جداسازي شيميايي
• شناسايي شيميايي

جداسازي شيميايي

جدا نگه داشتن مواد شيميايي به درستي براي ايمني كاركنان مهم است. جداسازي مناسب تضمين مي كند كه مواد ناسازگار از تماس ناخواسته جلوگيري مي كنند. آتش سوزي، احتراق، واكنش هاي شيميايي خشن و گازهاي سمي يا مضر همگي پيامدهاي جداسازي نادرست مواد شيميايي هستند.

اسيدها نبايد با بازها ذخيره شوند. اكسيد كننده ها نبايد با مواد آلي يا مواد كاهنده ذخيره شوند. بهترين شيوه ها شامل يك مانع فيزيكي و/يا مناطق ذخيره سازي جداگانه براي تفكيك مناسب در صورت امكان مي باشد.

ملاحظات كمدهاي ذخيره سازي

هنگام انتخاب كمدهاي مورد استفاده براي جداسازي مواد شيميايي، اولين نكته بايد سازگاري ماده شيميايي با مواد مورد استفاده در ساخت كمد باشد.

هنگامي كه به كمدهاي فلزي نگاه مي كنيد، بايد خواص خورندگي مواد شيميايي را در نظر گرفت. به عنوان مثال، مواد خورنده مانند اسيدهاي قوي يا مواد سوزاننده (بازهاي قوي) احتمالاً اكثر كمدهاي داراي ساختار فلزي را خورده مي كنند. اسيدهايي مانند اسيد سولفوريك، اسيد نيتريك، اسيد كروميك، اسيد استيك و اسيد هيدروفلوئوريك و بازهاي رايج مانند هيدروكسيد آمونيوم، هيدروكسيد پتاسيم (پتاس سوزآور) و هيدروكسيد سديم (سودا سوزآور) هرگز نبايد در فلز ذخيره شوند.

انتخاب بهتر براي اين مواد كمدهاي غير فلزي يا رنگ آميزي اپوكسي خواهد بود. آنها با مواد خورنده قوي عمر مفيدتري را ارائه خواهند كرد.

براي مواد قابل اشتعال، كمد هاي فلزي ذخيره سازي ممكن است انتخاب پيشنهادي باشد. كمدهايي وجود دارند كه به طور انحصاري براي مواد قابل اشتعال در دسترس هستند كه در صورت بروز حادثه يا نشت آسيب و خطر را براي تأسيسات و كارمندان شما به حداقل مي رساند.

ساير ملاحظات ايمني

هنگام انتخاب كمدهاي نگهداري مواد شيميايي، ملاحظات ديگري نيز وجود دارد، از جمله اندازه محل نگهداري شما و مقدار مواد شيميايي موجود.

علاوه بر نگراني‌هاي مربوط به سازگاري با مواد شيميايي، حمل و نقل ايمن مواد شيميايي مستلزم بازرسي هفتگي مناطق ذخيره‌سازي مواد شيميايي و كنترل قوي موجودي است. اطمينان حاصل كنيد كه همه مواد شيميايي به درستي برچسب گذاري شده اند و مواد شيميايي به درستي ذخيره مي شوند، از جمله درپوش هاي محكم هميشه. مواد شيميايي را هرگز نبايد روي نيمكت ها، دودكش ها روي زمين، در راهروهاي ترافيكي نگهداري كرد. قفسه ها هرگز نبايد بيش از حد شلوغ باشند و وسايل نبايد بالاتر از سطح چشم باشند.

اگر شركت شما در حال طراحي مجدد مناطق ذخيره سازي شما، يا ارزيابي مجدد روش هاي زباله هاي خطرناك شما است، يك راه اندازي زباله هاي خطرناك را در نظر بگيريد.

بررسي زباله هاي خطرناك از يك شركت زباله هاي خطرناك با تجربه و داراي مجوز مناسب ارزيابي روش هاي زباله هاي خطرناك شما است. حوزه هاي تمركز عبارتند از:

• تجلي زباله
• رويه هاي زباله هاي خطرناك
• ارزيابي ذخيره سازي زباله
• آمادگي اضطراري
• ارزيابي زباله هاي خطرناك
• مراحل آموزش كاركنان

تكنسين‌هاي باتجربه كه قوانين را رعايت مي‌كنند، مي‌توانند زمينه‌هاي نگراني را مشخص كنند و راه‌حل‌هاي مقرون‌به‌صرفه و ساده‌اي را براي نقض پسماندهاي خطرناك ارائه دهند. آنها مي توانند مناطق ذخيره سازي شما را ارزيابي كنند و در مورد نيازهاي ذخيره سازي شما توصيه هاي منطقي و مقرون به صرفه ارائه كنند.

14مرحله براي نگهداري ايمن مواد شيميايي خطرناك

اگر هر گونه مواد شيميايي خطرناك در محل كار خود داريد، موظف به نگهداري ايمن مواد شيميايي هستيد.

اگر هر گونه مواد شيميايي خطرناك در محل كار خود داريد، موظف به نگهداري ايمن مواد شيميايي هستيد. تمام موادي كه قابل اشتعال، انفجار، خورنده، سمي، سرطان زا يا خطرناك هستند بايد به طور ايمن نگهداري شوند.مواد شيميايي كه به طور نامناسب ذخيره شده اند مي توانند بسيار خطرناك باشند و به طور بالقوه مي توانند باعث بروز حوادث جدي شوند.محل نگهداري مواد شيميايي ايمن در درجه اول بايد قرار گرفتن كارگران و ديگران را در معرض خطرات مرتبط با مواد شيميايي محدود كند و از افراد در برابر اثرات خطرناكي كه مي تواند ناشي از نشت تصادفي يا واكنش شيميايي باشد محافظت كند.

به ويژه مهم است كه هرگز مواد شيميايي خطرناك را در مجاورت غذا و نوشيدني نگهداري نكنيد.

هنگام نگهداري مواد شيميايي خطرناك در محل كار، مراحل زير را انجام دهيد:

1. برگه داده هاي ايمني (SDS) يا برچسب را به دقت بخوانيد و توصيه هاي ذخيره سازي را دنبال كنيد.
2. مواد شيميايي را در برابر دسترسي يا استفاده غيرمجاز ايمن كنيد.
3. فقط حداقل مقدار مواد شيميايي را در محل نگهداري كنيد. اطمينان حاصل كنيد كه همه مواد شيميايي به وضوح و درست برچسب گذاري شده اند و برچسب ها سالم و خوانا هستند.
4. اجازه ندهيد مواد شيميايي در معرض نور خورشيد، گرماي بيش از حد يا منابع اشتعال قرار گيرند.
5. تهويه مناسب را فراهم كنيد.
6. قفسه ها و كمدها نگهداري مواد شيمي را برچسب بزنيد تا مواد شيميايي در جاي مناسب نگهداري شوند.
7. در صورت لزوم از پلاكارد استفاده كنيد.
8. اطمينان حاصل كنيد كه طرح‌هاي تفكيك شفاف حفظ مي‌شوند. مواد شيميايي بايد هنگام نگهداري از هم جدا شوند تا در صورت ريختن مواد شيميايي ناسازگار با هم مخلوط نشوند.
9. بيرون ظروف را تميز و محل نگهداري را مرتب نگه داريد.
10. براي جلوگيري از آلودگي در صورت نشت مايعات را بالاي جامدات نگهداري نكنيد.
11. هميشه مواد خورنده را روي سيني هاي ريخته شده نگهداري كنيد.
12. اطمينان حاصل كنيد كه قفسه ها بيش از حد بار نيستند.
13. هرگز مايعات قابل اشتعال را در يخچال يا فريزر نگهداري نكنيد مگر اينكه اصلاح شده باشند، يعني ضد جرقه.
14. جداسازي مواد شيميايي ناسازگار كه در صورت نگهداري با هم مي توانند واكنش خطرناكي نشان دهند.

توجه داشته باشيد كه هنگام نگهداري يا حمل و نقل، مواد شيميايي مختلف بايد از هم جدا شوند تا در صورت ريزش مواد شيميايي ناسازگار با هم مخلوط نشوند. شما بايد مشاوره حرفه اي در مورد جداسازي مواد شيميايي خطرناك دريافت كنيد.